Διαρκές έγκλημα κατά της κοινωνίας επί 3,5 χρόνια
Σαν σήμερα, στις 12 Οκτώβρη πριν από 69 χρόνια, απελευθερωνόταν η Αθήνα από τους ναζί καταχτητές και κλίμα ενθουσιασμού και γιορτής είχε πλημμυρίσει το λαό. Σήμερα παίρνονται ορισμένα μέτρα ενάντια στους νεοναζί και ορίζονται ξανά οι κανόνες της ειδικής καθεστωτικής φάσης που ζούμε, υπό κηδεμονία, υπό αρμοστεία, δηλαδή ως κανονική αποικία χρέους. Με την τρόικα, τα διαρκή μνημόνια, το δουλικό μνημονιακό πολιτικό τόξο. Γίνεται, λοιπόν, λόγος περί εγκλήματος, βίας και εγκληματικής οργάνωσης, έχουν δουλειά οι νομικοί, δικαστικοί και πολιτικοί κύκλοι και η ζωή συνεχίζεται…
Όχι ακριβώς. Μπορεί η Χ.Α. να βρίσκεται ενώπιον του νόμου, μπορεί να έχουν κάπως ανασάνει γειτονιές και πόλεις από την τρομοκρατική, δολοφονική δράση της, αλλά η ζωή δεν συνεχίζεται έτσι απλά. Χτες μόλις μάθαμε για δύο αυτοκτονίες. Αγρότης 59 ετών, πατέρας 3 παιδιών, στην Αμαλιάδα κρεμάστηκε στο λιοστάσι του, που τόσο το είχε δουλέψει, γιατί αντιμετώπιζε μεγάλα οικονομικά προβλήματα.
Πέρασε το σκοινί στην ελιά, μέρα μεσημέρι και εκεί τον βρήκε αργότερα ο 22χρονος γιος του. Διοικητική υπάλληλος της ΕΤ3, 47 ετών, πρόσφατα απολυμένη λόγω του «μαύρου» που έριξε η κυβέρνηση Σαμαρά στην ΕΡΤ πήδηξε από τον 5ο όροφο.
Για αυτούς η ζωή, κυριολεκτικά, δεν συνεχίζεται. Πότε όμως σταμάτησε να ρέει η ζωή στο μυαλό, στη διάθεση, στα όνειρα ενός λαού, μιας νεολαίας, μιας γενιάς απόμαχων;
Υπάρχουν, δυστυχώς, πολλά εγκλήματα. Υπάρχει μια γενοκτονία. Οι θάνατοι αυξήθηκαν και οι γέννες μειώθηκαν κατά 15.000 το χρόνο που πέρασε. Η χώρα και η κοινωνία υφίστανται ένα διαρκές έγκλημα εδώ και 3,5 χρόνια: Πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί η διάλυση μιας χώρας, η καταστροφή της οικονομίας, η εκτόξευση της ανεργίας, οι μισθοί και συντάξεις πείνας, οι ουρές στα συσσίτια, η τεράστια η απόγνωση, η πρωτιά στις αυτοκτονίες παγκοσμίως;
Αν συνεχιστεί το πείραμα, στο τέλος, το πειραματόζωο όσο κι αν αντιστέκεται δεν θα μπορεί να σωθεί. Κι αυτή η τιμωρία μιας χώρας, ενός λαού, ενός πολιτισμού θα είναι προς παραδειγματισμό, προς φρονηματισμό, προς γενική τρομοκράτηση. Ό,τι έκανε η Χ.Α. σε μια γειτονιά, σε μια περιοχή, σε μικροκλίμακα, το κάνει σε μια ολόκληρη χώρα το μνημονιακό-τροϊκανό σύστημα, ο συνασπισμός των ισχυρών της Ευρώπης, των χρηματαγορών-ληστών-καταστροφέων, αγκαζέ με ένα διεφθαρμένο ως το μεδούλι υπαλληλικό πολιτικό προσωπικό.
Ζητάμε την τιμωρία των ενόχων όλων των εγκλημάτων. Ζητάμε την τιμωρία όσων προχώρησαν σε τούτο το έγκλημα. Αν χρειάζεται «ειδική πλειοψηφία» για να χαρακτηριστεί «εγκληματική» η δράση της τρόικας και των μνημονιακών, αυτή υπάρχει: Εκατομμύρια Έλληνες και Ελληνίδες, εκατομμύρια εργαζόμενοι, απολυμένοι, συντριμμένοι, επαγγελματοβιοτέχνες, αγρότες, νέοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, έχουν αποφανθεί κι αν χρειάζεται θα το ξανακάνουν. Η λογοδοσία θα γίνει. Θα δώσουν λόγο όσοι ήξεραν και έκαναν ό,τι έκαναν. Θα δώσουν λόγο όσοι προχώρησαν σε τούτο το έγκλημα. Θα γίνει κάθαρση, όχι απλά της αστυνομίας από τους νεοναζιστικούς θύλακες, αλλά ενός ολόκληρου πολιτικού και κρατικού συστήματος που στρατεύτηκε για να περάσει και να φανεί φυσιολογικό το έγκλημα κατά της χώρας, του λαού, της κοινωνίας.
Και θα ’ρθει η «12η Οκτωβρίου» για όλη τη χώρα και την κοινωνία. Θα γιορτάσει ο λαός μια μεγάλη νίκη ενάντια στο μεγαλύτερο έγκλημα που έγινε σε καιρό ειρήνης. Σε ένα έγκλημα που έχει συνέπειες όσο και ένας πόλεμος ή μια κατοχή. Η απελευθέρωση θα έρθει από έναν αγωνιζόμενο, όρθιο λαό. Το φρόνημα, τώρα, δεν πρέπει να καμφθεί, δεν πρέπει να μας κυριέψει η απόγνωση. Μετράμε τους νεκρούς μας, τον Παύλο Φύσσα, τους χιλιάδες «ανώνυμους» 30χρονους, 47χρονες, 59χρονους που δίνουν τέλος στην ζωή τους, τους χιλιάδες νεκρούς στους τόπους δουλειάς και πνιγμένους ή δολοφονημένους μετανάστες.
Το πολυτιμότερο πράγμα είναι η ζωή. Αγαπάμε τη ζωή, θα νικήσουμε το φασισμό των μνημονίων, της τρόικας και όλων των εγκληματικών συμμοριών. Ο γίγαντας Λαός θα σταθεί ορθός!