Ο Ρούντι Ρινάλντι μιλά στον ραδιοφωνικό σταθμό Παραπολιτικά 90,1 FM για τα ζητήματα της πολιτικής επικαιρότητας και την κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ, την Παρασκευή 31 Ιουλίου, μια μέρα μετά την παραίτησή του από την Κ.Ε. του κόμματος.
Ακούστε εδώ ολόκληρη τη συνέντευξη:
Διαβάστε τα σημεία της συνέντευξης:
- Οδεύουμε γρήγορα σε μια εθνική και κοινωνική καταστροφή. Οι ευθύνες για τις αποφάσεις που έχουν παρθεί είναι πάρα πολύ μεγάλες. Δεν είναι ακριβώς ένας τόνος «καταγγελίας της κυβέρνησης», είναι μια πράξη, η παραίτηση η δική μου και των άλλων μελών της Κ.Ε., που δείχνει ότι δεν μπορούμε να ακολουθούμε την εφαρμογή μιας πολιτικής η οποία δεν συνάδει και δεν εκφράζει το πρόγραμμα και όλη στην στράτευση στην οποία είχαμε οδηγηθεί μέσα από κινήματα και προσπάθειες ώστε να χαραχθεί μια διαφορετική μέρα και να έρθει διέξοδος στη χώρα. Δεν είναι θέμα καλών ή κακών προθέσεων κάποιων ανθρώπων ή μιας ηγετικής ομάδας, είναι θέμα ευθυνών που φέρουν με τις αποφάσεις τους.
- Έχει τεράστιες ευθύνες το Μαξίμου και βεβαίως κι ο Αλέξης Τσίπρας που οδηγήθηκε μέσα από μια στρατηγική που απέτυχε τελείως και οδήγησε σε έναν εγκλωβισμό από τον οποίο κι ο ίδιος, ακόμα κι αν ήθελε αυτή την στιγμή, είναι εξαιρετικά δύσκολο να βγει. Κρατιέται αυτή τη στιγμή στη διακυβέρνηση με τα σωληνάκια που προσφέρουν Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι στη Βουλή, έχοντας έρθει σε διάσταση με τον ίδιο τον οργανισμό, τον οποίο όλοι μαζί χτίσαμε. Κι αυτό είναι κάτι το οποίο θα βιωθεί και με δραματικούς τόνους για όλους -και προσωπικούς και πολιτικούς.
- Όλη η στρατηγική αυτής της διαπραγμάτευσης στηρίχθηκε σε λάθος εκτιμήσεις, στηρίχθηκε σε μια αυταπάτη και μια ψευδαίσθηση ότι θα είναι εύκολη μια συμφωνία με τους δανειστές και την Τρόικα. Ήταν λαθεμένες όλες αυτές οι εκτιμήσεις και θέλοντας να φέρει οπωσδήποτε μια συμφωνία, έπεφτε ολοένα και περισσότερο στην παγίδευση που είχαν στήσει. Ένας πολιτικός με πείρα θα μπορούσε να διαγνώσει αυτή την παγίδευση και να κάνει προσπάθειες να μην πέσει ολοκληρωτικά μέσα στην παγίδα. Στο τέλος, δεν είχε πολλές επιλογές να κάνει μπροστά στα διλλήματα εκτός από το να πάρει το αεροπλάνο και να έρθει, κάτι που του το έλεγαν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι εκείνο το βράδυ, ένα εφιαλτικό βράδυ όχι μόνο για τον ίδιο, αλλά για ολόκληρη την χώρα, για τον ίδιο τον λαό μας. Να γύρναγε πίσω και να έδινε μια διαφορετική διέξοδο. Απ ό,τι φαίνεται, δεν είχε αυτές τις δυνατότητες και φτάσαμε σε αυτή την ταπεινωτική συμφωνία που θα την ζήσουμε με πολύ ζοφερές καταστάσεις.
- Δεν δίνω προσωπικό τόνο παρόλο που οι μεγαλύτερες ευθύνες πάνε και προς τον πρωθυπουργό. Θεωρώ ότι το κυβερνητικό σχήμα χαρακτηριζόταν όχι μόνο από απειρία αλλά και από μια προχειρότητα απίστευτης μορφής. Εξαντλήθηκε σε μια διαπραγμάτευση, που κι αυτή έγινε σε λάθος κατεύθυνση, κι έτσι το αποτέλεσμα ήταν πολύ λάθος για ολόκληρη την υπόθεση της χώρας και του λαού. Εξαιρετική προχειρότητα και έλλειψη εναλλακτικών σχεδίων, προτάσεων, προγραμμάτων και ουσιαστικής διακυβέρνησης.
- Αν παρακολουθήσετε την εσωτερική ζωή του κόμματος, τις Κεντρικές Επιτροπές ιδιαίτερα, αλλά και τις συνεδριάσεις της Π.Γ., θα δείτε ότι συνεχώς υπήρξαν δηλώσεις κι ορισμένες προειδοποιήσεις. Αυτό δεν αίρει μια ευθύνη που έχουμε κι εμείς, κι εγώ προσωπικά, αν κάναμε ότι μπορούσαμε για να μην πάνε έτσι τα πράγματα. Αλλά θέλω να καταλάβετε ότι όλο αυτό τον καιρό το κόμμα υπολειτούργησε, υποβαθμίστηκε και έφτασε σε απαράδεκτες διαδικασίες, όπως η χθεσινή Κ.Ε. Δεν είχε συζητήσει τίποτα από τον Μάη. Η Κεντρική Επιτροπή δεν συνερχόταν ή όποτε συνερχόταν ήταν μετά από τετελεσμένα μιας πιο μικρής ομάδας που ήταν το Μαξίμου ή η κυβέρνηση σε γενικές γραμμές. Επομένως δεν μπορούν να ζητηθούν πολλές ευθύνες στο ίδιο το κόμμα και την λειτουργία του. Το κόμμα υποκαταστάθηκε σε μεγάλο βαθμό από το Μαξίμου και την κυβέρνηση.
- Το ότι υπογράφουμε μνημόνια ή φέρνουμε εμείς μνημόνια κι αναλαμβάνουμε δεσμεύσεις σε μνημόνια σαν κόμμα και σαν κυβέρνηση δεν έχει σχέση με τα προγράμματα και τις θέσεις μας. Επαναλαμβάνεται η ιστορία με άλλο πρόγραμμα να ψηφίζεται κανείς, άλλες υποσχέσεις να έχει δώσει και τελικά να εφαρμόζει τελείως διαφορετικά πράγματα από αυτά που υποσχέθηκε. Νομίζω ότι αυτό που είχε πει ο πρωθυπουργός («θα πρωτοτυπήσω εφαρμόζοντας το πρόγραμμα μου»), στο τέλος φαίνεται πως δεν συνέβη, αντίθετα ακολουθήθηκε η πεπατημένη, δηλαδή συνθηκολόγηση και συμβιβασμός.
- Πιστεύω ότι πάμε σε μια εθνική και κοινωνική καταστροφή και πρέπει να υπάρξει μια κατεύθυνση να περισωθεί ό,τι μπορεί, ώστε να συνεχίσει η Ελλάδα να υπάρχει ως χώρα κι όχι σαν χώρος, σαν οικόπεδο που το καταπατούν οι πάντες και μια κοινωνία που να είναι όρθια κι όχι γονατισμένη και διαλυμένη. Τα μνημόνια που έρχονται και η πολιτική του Σόιμπλε αποσκοπούν στο να διαλύσουν ακόμα περισσότερο την χώρα και την κοινωνία. Πρέπει να αντισταθούμε και να εφεύρουμε τρόπους, μορφές, πολιτικές, κυβερνήσεις κτλ που να μπορούν να σταθούν στο ύψος αυτού του καθήκοντος.
- Δεν πιστεύω στις εύκολες λύσεις. Μετά από ένα ενδιαφέρον εγχείρημα που ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που τώρα μεταλλάσσεται, δεν προκύπτει αμέσως ένα άλλο ενδιαφέρον εγχείρημα. Παρ’ όλα αυτά, είναι επιτακτική η ανάγκη να απαντηθούν κάποια θέματα γιατί η καταστροφή είναι πολύ γρήγορη και οι χρόνοι πολύ συμπυκνωμένοι, οπότε πρέπει να γίνουν προσπάθειες. Δεν με χαρακτηρίζουν οι προτάσεις ευκολίας, δηλαδή εγώ δεν επικεντρώνω μια εναλλακτική στο νόμισμα για παράδειγμα, αλλά θέλει μια πιο σύνθετη πρόταση που να παίρνει υπόψη και την ευρωπαϊκή διάσταση και τις ανάγκες της παραγωγικής ανασυγκρότησης στο εσωτερικό, όπως και της δημοκρατίας. Πιστεύω ότι είναι αναγκαίο να γίνουν διεργασίες που να επανακαθορίζουν το λαϊκό κίνημα και να γεννηθούν νέες μορφές συσπείρωσης του κόσμου. Σκεφτείτε ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα κόμμα του 4% κι έφτασε να είναι κυβέρνηση. Ο Γ. Παπανδρέου είχε 44% και σήμερα δεν ξέρει κανείς που βρίσκεται κι αν έχει κόμμα και τι κάνει.
- Κανείς δεν ξέρει αν θα γίνει το συνέδριο που αποφάσισε χθες η Κ.Ε. και με ποια σύνθεση. Ο Γ. Δραγασάκης μίλησε για «επανίδρυση», ενώ έχει σοβαρότατες ευθύνες για όλη την υποβάθμιση του ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχουν σχεδιασμοί να φτιαχτεί ένα τελείως νέο κόμμα που θα είναι πιο κοντά στα πρότυπα του παλαιού ΠΑΣΟΚ που γνωρίσαμε παρά σε ένα κόμμα της Αριστεράς. Από αυτή την άποψη θα μείνει ορφανός ένας κόσμος μέσα και γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος αναγκαστικά θα δημιουργήσει δικές του συσπειρώσεις και διεργασίες.
- Νομίζω ότι το κόμμα αυτό όπως το γνωρίσαμε, έχει πάψει να υπάρχει, δηλαδή ήδη έχει μπει σε μια διαφορετική κατάσταση, εγώ μιλάω και για μια μετάλλαξη του ίδιου του κόμματος, υπάρχει πολύς κόσμος που δεν συμφωνεί με αυτά που γίνονται αλλά και δεν μπορεί να εκφραστεί ή είναι και σε μια κατάσταση σοκ, σαστιμάρας, πίκρας, απογοήτευσης, θυμού, οργής και ψάχνει να βρει αν υπάρχει μια εναλλακτική. Αν συνεχίσουν οι 30-35 βουλευτές να λένε όχι, θα βρεθούν εκτός συριζικού περιβάλλοντος και θα τεθεί το θέμα με ποιο διαφορετικό τρόπο συνεχίζει κανείς παρακάτω. Το τι θα έχουμε από 1η Σεπτέμβρη, από την άποψη αυτή, πρέπει να περιμένουμε και να το δούμε. Δεν μπορώ να πω μεγάλα λόγια.
- Πιστεύω ότι τον ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να το αντιμετωπίζει κανείς σαν ένα κανονικό κόμμα. Ήταν ένα κόμμα ιδιότυπο που συνυπήρχε ένας ριζοσπαστισμός και υπήρχε και το άρωμα των κινημάτων. Αυτός ο κόσμος δεν μπορεί να μπει σε έναν οργανισμό-ΣΥΡΙΖΑ που θα υπηρετεί μνημόνια. Δεν χωράει. Κι έτσι θα δημιουργηθούν πολλοί κύκλοι επάλληλοι διεργασιών, συζητήσεων, κοινού βηματισμού, πρωτοβουλιών κι έχω την γνώμη ότι από αρχές Σεπτέμβρη θα ξεκινήσουν αυτές οι διεργασίες και θα επιδράσουν αρκετά και σε θέματα όπως το αν θα γίνει και πότε κάποιο συνέδριο ή τι αποφάσεις θα έχουν παρθεί, τι μνημόνιο θα έχει ψηφιστεί, τι κοινοβουλευτική ομάδα θα υπάρχει, πώς θα είναι το κόμμα κι αν θα υπάρχει το κόμμα με την μορφή που το ξέραμε.
- Πιστεύω ότι υπάρχει απόλυτη ρευστοποίηση όλου του πολιτικού σκηνικού, των πολιτικών κομμάτων και των πολιτικών ηγεσιών αυτή την στιγμή στη χώρα. Αυτή η ρευστοποίηση είναι κεντρικό χαρακτηριστικό. Όποιος κυβερνά δεν μπορεί να σταθεροποιηθεί αλλά και δεν μπορεί όλος ο πολιτικός κόσμος να σταθεροποιηθεί χωρίς ο ένας να βοηθάει τον άλλο κι όλα τα κόμματα είναι ξανά σε αναζήτηση μιας δικής τους ταυτότητας. Η Ν.Δ. δεν έχει ακόμα ηγεσία, είναι με μια προσωρινή ηγεσία, ο ΣΥΡΙΖΑ περνάει μια βαθύτατη κρίση και μετάλλαξη, ο χώρος του ΠΑΣΟΚ δεν υφίσταται, το Ποτάμι είναι και αυτό ένα ιδιότυπο πράγμα που κι αυτό δεν ξέρουμε πώς θα προχωρήσει. Όλοι μαζί θέλουν να σώσουν τάχα την Ελλάδα από μια καταστροφή, δεν μπορούν όμως να την σώσουν από ότι φαίνεται αυτά τα κόμματα. Θα δημιουργηθούν νέα πράγματα τα οποία δεν μπορώ να τα φανταστώ ή να τα περιγράψω αυτή την στιγμή. Η ρευστοποίηση όμως είναι κεντρικό στοιχείο.
- Δεν το ξέρει κανείς το μέλλον, δεν το ξέρουν όλα τα επιτελεία των κομμάτων και μπορεί να μην το ξέρουν ακόμα και οι ευρωπαϊκές δυνάμεις που παίζουν καθοριστικό ρόλο πώς ακριβώς θα πάει το πράγμα. Δηλαδή η στρατηγική Σόιμπλε είναι διαφορετική από την στρατηγική του Ολάντ, το ΔΝΤ δεν έχει δείξει τι ακριβώς θέλει και πώς θα πάνε τα πράγματα, θα καθοριστούν από μια σειρά παράγοντες που δεν έχουν σχέση με το πρόγραμμα του α’ ή του β’ κόμματος που υπάρχει εδώ.
- Αυτή τη στιγμή κυβερνά στην ουσία η Τρόικα και οι συμφωνίες που γίνονται. Ήρθαν σήμερα στο Χίλτον, από ό,τι είδα, κουστωδίες να μπαινοβγαίνουν και να συζητούν. Υπαγορεύουν όρους, οι όροι πρέπει να τηρηθούν και πρέπει να υπάρχει ένα πολιτικό προσωπικό που να τους υπηρετεί. Εγώ θεωρώ ντροπιαστικό η αριστερά να προωθεί αυτές τις μνημονιακές ρυθμίσεις ή να είναι κομμάτι και συνένοχη με έναν υπόλοιπο πολιτικό κόσμο που έκανε αυτές τις κινήσεις. Από αυτή τη άποψη παραιτήθηκα από την Π.Γ του ΣΥΡΙΖΑ και από την Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ γιατί θέλω να διαχωρίσω την θέση μου. Δεν μπορεί να γίνεται καταστροφή της χώρας κι εμείς να σφυρίζουμε αδιάφορα σαν να λέμε ότι απλά λέγαμε την διαφωνία μας και δεν κάναμε τίποτα. Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να παραιτηθώ και να δείξω ότι υπάρχει και μια διαφορετική προσωπική στάση απέναντι σε αυτά προβλήματα.