Ακούστε εδώ την συνέντευξη στον Ραδιοφωνικό Σταθμό Μακεδονίας 102fm – ΕΡΤ 3 :
Διαβάστε ορισμένα εκτεταμένα αποσπάσματα της συνέντευξης:
Για την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ από το 2014
Μετά τις ευρωεκλογές όπου ο ΣΥΡΙΖΑ είχε πάρει 27%, στο επιτελείο επικράτησε μια ηττοπαθής στάση ότι δεν μπορεί να γίνει κάτι χωρίς να συνεργαστούμε με δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού. Αυτό ονομάστηκε από το επιτελείο «προωθητικός συμβιβασμός» και εκφράστηκε με την συμμετοχή στα ψηφοδέλτια. Θα προσχωρούσαν στα ψηφοδέλτια όποιοι βουλευτές θα είχαν ψηφίσει «όχι» για τον Πρόεδρο. Και θα ήταν ένα άνοιγμα σε ανθρώπους από το ΠΑΣΟΚ οι οποίοι δεν θα ψήφιζαν για τον πρόεδρο της δημοκρατίας. Αυτό δεν ήταν αναγκαίο να γίνει σαν στάση, ήταν μια υποτίμηση της δύναμης που είχε ο λαϊκός παράγοντας στην Ελλάδα και της δύναμη συσπείρωσης που θα υπήρχε γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ κι έτσι από τότε αρχίζει μια διαφωνία μου κυρίως όσο αφορά την σύγκρουση που έπρεπε να γίνει στο εσωτερικό με την διαπλοκή, με το παλιό πολιτικό σύστημα, με βαθιές τομές δημοκρατικές που θα χρειάζονταν.
Για την «κεντροαριστεροποίηση»
Τότε μιλούσαμε για τον κίνδυνο της κεντροαριστεροποίησης. Να μετατραπεί ο ΣΥΡΙΖΑ σε ένα κεντροαριστερό κόμμα. Κι αυτή η τάση ήτανε αρκετά ισχυρή από τότε. Με την διακυβέρνηση ενισχύθηκε πάρα πολύ. Άρχισαν να γίνονται επαφές και διευθετήσεις με τον ευρωπαϊκό παράγοντα κι επειδή είχε αποφασιστεί το καλοκαίρι μετά τις ευρωεκλογές να πάμε σε μια διαπραγμάτευση χωρίς σύγκρουση, νόμιζαν ότι αυτό πρέπει να συνεχιστεί και στο εσωτερικό της χώρας με ανοίγματα προς τον κόσμο της διαπλοκής και με το παλιό πολιτικό σύστημα ούτως ώστε να μπορέσει να γίνει πιο εύκολα αυτή η διαπραγμάτευση χωρίς σύγκρουση και να έρθουμε σε μια συμφωνία που να ήταν αμοιβαία επωφελής.
Από την παγίδευση στην υποταγή
Δεν είχε δει ο ΣΥΡΙΖΑ από το φθινόπωρο ότι είχε στηθεί μια παγίδευση για να τον ευνουχίσουν, να τον στειρώσουν, να τον μετατρέψουν τελείως σε ένα μνημονιακό εργαλείο. Κι αυτό γινόταν με το να κόψουν κάθε ρευστότητα, να αρχίσουν πολύ γρήγορα διαπραγματεύσεις, να μας υποχρεώσουν από τις 20 Φλεβάρη να κάνουμε απαράδεκτους συμβιβασμούς δηλαδή να μην μπορούμε να νομοθετήσουμε, να μην μπορούμε να κάνουμε καμία μονομερή ενέργεια δηλαδή στην ουσία δεν μπορούσες να κυβερνήσεις με βάση το πρόγραμμα σου. Κι έτσι σιγά σιγά μας βάλανε σε ένα μονόδρομο που η κατάληξή του ήταν αυτό που έγινε στις 12-13 Ιουλίου όταν συνθηκολόγησε ουσιαστικά ο ΣΥΡΙΖΑ κι αποδέχτηκε μια μεγάλη ήττα που του επέβαλλαν μετά από ένα τρομερό δημοψήφισμα που είχε γίνει μόλις μια βδομάδα πριν. Η βδομάδα 5-12 Ιουλίου ήταν μια βδομάδα τεράστιου σοκ ψυχολογικού και ψυχικού από το οποίο ακόμα πιστεύω πάρα πολύς κόσμος δεν έχει μπορέσει να βγει.
Για τη συμφωνία του Φεβρουαρίου
Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορούσε να το είχε εκτιμήσει ότι θα γίνει έτσι. Αντί να λέει «είναι εύκολη η συμφωνία», «έρχεται», «καθαρογράφεται», έπρεπε να μην υπογράψει την συμφωνία στις 20/2. Τώρα λένε έπρεπε να είχαν εξασφαλίσει την ρευστότητα με την συμφωνία στις 20/2, το λέει κι ο Τσακαλώτος και διάφοροι ότι μάλλον τότε θα έπρεπε να είχαν ξεκαθαριστεί τα πράγματα. Στην ουσία τους δοκιμάσανε σκληρά και τους απείλησαν ότι δεν θα υπάρχει τραπεζικό σύστημα κι εκείνοι ενέδωσαν σε αυτή την απειλή ή από τότε καταλάβαιναν ότι θα έπρεπε να πάνε σε ένα συμβιβασμό οπότε δεν υπήρχε κάποια άλλη προοπτική.
Η κατάληξη των μνημονιακών κομμάτων
Να εκτιμήσουμε λίγο την πενταετία που πέρασε και να δούμε τι μπορεί να γίνει από εδώ και πέρα. Αν κρίνουμε λίγο πιο νηφάλια τι έγινε την πενταετία: Γκρεμίστηκε ο δικομματισμός (δηλαδή το πολιτικό σύστημα αποσταθεροποιήθηκε και δεν έχει σταθεροποιηθεί ακόμα). Δεν μπορεί να κυβερνήσει καμία κυβέρνηση ακόμα και 220 ψήφους στην βουλή, αν εφαρμόζει μνημονιακές ρυθμίσεις γιατί ο λαός δεν θέλει μνημόνια και με αυτό έχουν πρόβλημα και οι Ευρωπαίοι και οι Έλληνες πολιτικοί -με ποιον τρόπο δηλαδή μπορούν να περάσουν αυτά τα οποία θέλουν. Όποιος πάει να τα περάσει έχει τεράστιο κόστος είτε λέγεται ΠΑΣΟΚ που είχε 44% κι έφτασε 4% είτε λέγεται ΝΔ που κι αυτή πήγαινε να περάσει (είδατε που είναι ο Σαμαράς σήμερα και σε τι κατάσταση βρίσκεται η ΝΔ) κι ο ΣΥΡΙΖΑ πήγε να τα περάσει κι είδατε σε τι αποσάρθρωση μπήκε. Μιλάμε για οικουμενικές κυβερνήσεις και κυβερνήσεις συνεργασίας.
Όλος ο πολιτικός κόσμος το βράδυ της διαπραγμάτευσης γυρολογούσε στην Ευρώπη γιατί καταλάβαινε πως τρίζει αυτό το πράγμα το οποίο υπάρχει είτε σαν κυβέρνηση και πήγαν όλοι να πάρουν άμεσα εντολές για το τι στάση να κρατήσουν. Εκτιμώ ότι δεν είναι σταθερές οι οικουμενικές λύσεις.
Ο κύκλος που κλείνει
Γίνανε κινήσεις τα τελευταία χρόνια, όπου φαινόταν ένας κοινωνικός ριζοσπαστισμός να πρωταγωνιστεί. Κι αυτή ήταν η δύναμη. Πως έγινε το 4% του ΣΥΡΙΖΑ 37%; Δεν έγινε γιατί το κόμμα αυτό έπεισε για το πρόγραμμα του κ.λπ. Έγινε γιατί ο λαϊκός ριζοσπαστισμός ανάθεσε στο ΣΥΡΙΖΑ να τον εκπροσωπήσει και του έδωσε μεγάλη δύναμη σε σύντομο χρονικό διάστημα. Κανείς δεν περίμενε ένα κόμμα της αριστεράς να κάνει κυβέρνηση πριν από 5 χρόνια. Ούτε καν οι αριστεροί. Κι όμως έγινε. Έτσι και τώρα αυτή την στιγμή κλείνει αυτός ο κύκλος και κλέινει με βασικό στοιχείο τον αποπροσανατολισμό του κόσμου. Δηλαδή ο κόσμος έζησε τόσα πράγματα και τέτοια σοκ αυτούς τους 7 μήνες κι ιδιαίτερα αυτό το καλοκαίρι που δεν έχει συνέλθει και δεν ξέρει τι να κάνει και πώς να συμπεριφερθεί. 25% των εκλογέων δεν ξέρουν τι να ψηφίσουν και με ποιο κριτήριο να ψηφίσουν και γιατί. Τέτοια σύγχυση υπάρχει μέσα στην κοινωνία.
Αναγκαία συμπεράσματα και νέα εγχειρήματα
Έκλεισε ένας κύκλος και έκλεισε όχι υπέρ αυτού του λαϊκού ριζοσπαστισμού. Έκλεισε με όρους πολύ άσχημους. Όταν κλείνει ένας κύκλος πρέπει να βγουν κάποια συμπεράσματα. Πρέπει να γίνει ένας αναστοχασμός. Πρέπει κανείς να σκεφτεί τι έλειψε και τι λείπει. Και για να ανοίξει ένας άλλος κύκλος χρειάζονται προαπαιτούμενα. Σε αυτά τα προαπαιτούμενα δεν είναι δημιουργώ ένα κόμμα και συνεχίζω. Δεν πάω στο επόμενο επεισόδιο. Δεν είμαστε ένα σήριαλ και έχει διάφορα επεισόδια. Όσο αφορά τις διαδικασίες τις υποκειμενικές της αναστήλωσης του λαϊκού παράγοντα, είναι πολύ πιο σύνθετο πράγμα. Επομένως, δεν συμφωνώ με την δημιουργία νέων κομμάτων χωρίς να έχουν γίνει απαραίτητες διεργασίες. Και χωρίς να έχουν γίνει ανοιχτά καλέσματα. Χωρίς να έχουν εμπλακεί άνθρωποι οι οποίοι πραγματικά τους αναφέρουμε και τους έχουμε σαν επίκεντρο όλων των δραστηριοτήτων μας. Δεν πιστεύω ότι αυτή την στιγμή στην ελληνική κοινωνία χρειάζεται άλλο ένα κόμμα της Αριστεράς. Υπάρχει το ΚΚΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ που μεταλλάσσεται σε κάτι άλλο, υπάρχει η ΛΑΕ, υπάρχει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ… Πιστεύω ότι πρέπει να υπάρχουν εγχειρήματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ στην αρχή, μια δεκαετία που υπάρχει ήταν ένα μεγάλο εγχείρημα που είχε χωρητικότητα, χωρούσε πολλές απόψεις. Αυτή τη στιγμή η ΛΑΕ έτσι όπως δημιουργήθηκε έχει μια άποψη, την άποψη της αριστερής πλατφόρμας, συσπειρώνει κάποιες μικρές οργανώσεις της Αριστεράς, κάποιες σκόρπιες δυνάμεις, αλλά δεν μπορεί να αγκαλιάσει όλη εκείνη την γκάμα των ανθρώπων και των καταστάσεων που υπήρχαν ανάμεσα στο Μαξίμου και τον Τσίπρα και στην Αριστερή Πλατφόρμα. Είναι απλά μια εκλογική προσπάθεια και καταγραφή και να δούμε πως θα συνεχίσει. Από αυτή την άποψη είμαι υπέρ της ενότητας και των ανοιχτών εγχειρημάτων των ενδιαφερόντων εγχειρημάτων, είμαι λίγο συγκρατημένος γιατί δεν πιστεύω ότι χτίζονται με αυτό τον τρόπο τα εγχειρήματα.
Λαϊκός παράγοντας και εκλογές
Πιστεύω ότι ο λαϊκός παράγοντας δεν μπορεί να εκφραστεί σε αυτές τις εκλογές. Το 2012 ο λαϊκός παράγοντας, ανεβάζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ στο 27%, γκρέμισε τον δικομματισμό. Τον Γενάρη αυτού του χρόνου που ζούμε –για να δείτε ότι είναι πάρα πολύ πυκνός ο χρόνος, ο Γενάρης μοιάζει σαν να ήταν πάρα πολύ παλιά- ο λαϊκός παράγοντας ανέδειξε μια αριστερή κυβέρνηση για να πήγαινε την χώρα σε μια διαφορετική πορεία. Στο δημοψήφισμα (που όλοι νόμιζαν ότι θα λήξει υπέρ του «ναι» ή λίγο πάνω το «όχι»), με το 62% πάλι ο λαϊκός παράγοντας έδωσε μια αποφασιστική απάντηση. Σήμερα κατά την άποψη μου, αυτές είναι εκλογές νομιμοποίησης του 3ου μνημονίου. Τις αποφάσισαν γρήγορα , τις ενέκρινε και η Μέρκελ που δεν θέλει να ακούει για εκλογές, τις υλοποιούν με fast track διαδικασίες, ένας κόσμος είναι σε πλήρη σύγχυση και λέει δεν χρειαζόντουσαν αυτές οι εκλογές αλλά και δεν ξέρει τι να ψηφίσει με όλα αυτά τα πράγματα που έχουν γίνει. Ο λαϊκός παράγοντας δεν θα μπορέσει να εκφραστεί ή να καθορίσει κάτι μέσα από αυτή την εκλογική διαδικασία. Πιστεύω ότι πρέπει να υπάρχει μια ψήφος τιμωρίας όσων μας οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση. Πρέπει να υπάρχει μια ψήφος που να υποδηλώνει ότι αυτό το πολιτικό σύστημα είναι ξένο. Αποξενώνεται από την κοινωνία και στρέφεται ενάντια στην κοινωνία.
Πώς εξηγείται η μεταστροφή του ΣΥΡΙΖΑ;
Οι τάσεις κεντροαριστεροποίησης υπήρχαν στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Όταν βρέθηκε στην κυβέρνηση, αυτές δυνάμωσαν πάρα πολύ. Αυτονομήθηκε το περιβάλλον του Μαξίμου. Του μπήκαν πολλά και σκληρά διλήμματα που έπρεπε να απαντήσει γιατί κυβερνούσε. Δεν ήταν έτοιμο να σηκώσει καν την διακυβέρνηση, τελείως ερασιτεχνικά και πρόχειρα το προχώρησε αυτό το πράγμα, και βρέθηκε αιχμαλωτισμένος στις ίδιες τις αντιφάσεις του. Την κρίσιμη στιγμή, δεν μπορούσε να δώσει μάχες και παραδόθηκε. Όλο αυτό ήταν που ξεκίνησε την μεταστροφή την μεγάλη.