Ακούστε εδώ την συνέντευξη του Ρούντι Ρινάλντι  στους  Μαρίνα Παπαδημητρίου και Γιώργος Σαράφη, για το ραδιόφωνο της ΕΡΤ open την Τρίτη 29 Μαρτίου 2016.

 

 

 

 

 

Tagged : Ραδιόφωνο / Ρούντι Ρινάλντι / Συνέντευξη

Ο εκδότης της εφημερίδας Δρόμος της Αριστεράς και πρώην μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ μιλάει στο ThePressProject για τους 7 μήνες του ΣΥΡΙΖΑ, τις επερχόμενες εκλογές, την στάση της ΚΟΕ και το μετεκλογικό σκηνικό.

http://www.e-dromos.gr/rudi-rinaldi-thepressproject/

 

Tagged : Ρούντι Ρινάλντι

 

Ακούστε εδώ την συνέντευξη στον Ραδιοφωνικό Σταθμό Μακεδονίας 102fm – ΕΡΤ 3 :

 

Διαβάστε ορισμένα εκτεταμένα αποσπάσματα της συνέντευξης:

 

Για την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ από το 2014

Μετά τις ευρωεκλογές όπου ο ΣΥΡΙΖΑ είχε πάρει 27%, στο επιτελείο επικράτησε μια ηττοπαθής στάση ότι δεν μπορεί να γίνει κάτι χωρίς να συνεργαστούμε με δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού. Αυτό ονομάστηκε από το επιτελείο «προωθητικός συμβιβασμός» και εκφράστηκε με την συμμετοχή στα ψηφοδέλτια. Θα προσχωρούσαν στα ψηφοδέλτια όποιοι βουλευτές θα είχαν ψηφίσει «όχι» για τον Πρόεδρο. Και θα ήταν ένα άνοιγμα σε ανθρώπους από το ΠΑΣΟΚ οι οποίοι δεν θα ψήφιζαν για τον πρόεδρο της δημοκρατίας. Αυτό δεν ήταν αναγκαίο να γίνει σαν στάση, ήταν μια υποτίμηση της δύναμης που είχε ο λαϊκός παράγοντας στην Ελλάδα και της δύναμη συσπείρωσης που θα υπήρχε γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ κι έτσι από τότε αρχίζει μια διαφωνία μου κυρίως όσο αφορά την σύγκρουση που έπρεπε να γίνει στο εσωτερικό με την διαπλοκή, με το παλιό πολιτικό σύστημα, με βαθιές τομές δημοκρατικές που θα χρειάζονταν.

 

Για την «κεντροαριστεροποίηση»

Τότε μιλούσαμε για τον κίνδυνο της κεντροαριστεροποίησης. Να μετατραπεί ο ΣΥΡΙΖΑ σε ένα κεντροαριστερό κόμμα. Κι αυτή η τάση ήτανε αρκετά ισχυρή από τότε. Με την διακυβέρνηση ενισχύθηκε πάρα πολύ. Άρχισαν να γίνονται επαφές και διευθετήσεις με τον ευρωπαϊκό παράγοντα κι επειδή είχε αποφασιστεί το καλοκαίρι μετά τις ευρωεκλογές να πάμε σε μια διαπραγμάτευση χωρίς σύγκρουση, νόμιζαν ότι αυτό πρέπει να συνεχιστεί και στο εσωτερικό της χώρας με ανοίγματα προς τον κόσμο της διαπλοκής και με το παλιό πολιτικό σύστημα ούτως ώστε να μπορέσει να γίνει πιο εύκολα αυτή η διαπραγμάτευση χωρίς σύγκρουση και να έρθουμε σε μια συμφωνία που να ήταν αμοιβαία επωφελής.

 

Από την παγίδευση στην υποταγή

Δεν είχε δει ο ΣΥΡΙΖΑ από το φθινόπωρο ότι είχε στηθεί μια παγίδευση για να τον ευνουχίσουν, να τον στειρώσουν, να τον μετατρέψουν τελείως σε ένα μνημονιακό εργαλείο. Κι αυτό γινόταν με το να κόψουν κάθε ρευστότητα, να αρχίσουν πολύ γρήγορα διαπραγματεύσεις, να μας υποχρεώσουν από τις 20 Φλεβάρη να κάνουμε απαράδεκτους συμβιβασμούς δηλαδή να μην μπορούμε να νομοθετήσουμε, να μην μπορούμε να κάνουμε καμία μονομερή ενέργεια δηλαδή στην ουσία δεν μπορούσες να κυβερνήσεις με βάση το πρόγραμμα σου. Κι έτσι σιγά σιγά μας βάλανε σε ένα μονόδρομο που η κατάληξή του ήταν αυτό που έγινε στις 12-13 Ιουλίου όταν συνθηκολόγησε ουσιαστικά ο ΣΥΡΙΖΑ κι αποδέχτηκε μια μεγάλη ήττα που του επέβαλλαν μετά από ένα τρομερό δημοψήφισμα που είχε γίνει μόλις μια βδομάδα πριν. Η βδομάδα 5-12 Ιουλίου ήταν μια βδομάδα τεράστιου σοκ ψυχολογικού και ψυχικού από το οποίο ακόμα πιστεύω πάρα πολύς κόσμος δεν έχει μπορέσει να βγει.

 

Για τη συμφωνία του Φεβρουαρίου

Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορούσε να το είχε εκτιμήσει ότι θα γίνει έτσι. Αντί να λέει «είναι εύκολη η συμφωνία», «έρχεται», «καθαρογράφεται», έπρεπε να μην υπογράψει την συμφωνία στις 20/2. Τώρα λένε έπρεπε να είχαν εξασφαλίσει την ρευστότητα με την συμφωνία στις 20/2, το λέει κι ο Τσακαλώτος και διάφοροι ότι μάλλον τότε θα έπρεπε να είχαν ξεκαθαριστεί τα πράγματα. Στην ουσία τους δοκιμάσανε σκληρά και τους απείλησαν ότι δεν θα υπάρχει τραπεζικό σύστημα κι εκείνοι ενέδωσαν σε αυτή την απειλή ή από τότε καταλάβαιναν ότι θα έπρεπε να πάνε σε ένα συμβιβασμό οπότε δεν υπήρχε κάποια άλλη προοπτική.

 

Η κατάληξη των μνημονιακών κομμάτων

Να εκτιμήσουμε λίγο την πενταετία που πέρασε και να δούμε τι μπορεί να γίνει από εδώ και πέρα. Αν κρίνουμε λίγο πιο νηφάλια τι έγινε την πενταετία: Γκρεμίστηκε ο δικομματισμός (δηλαδή το πολιτικό σύστημα αποσταθεροποιήθηκε και δεν έχει σταθεροποιηθεί ακόμα). Δεν μπορεί να κυβερνήσει καμία κυβέρνηση ακόμα και 220 ψήφους στην βουλή, αν εφαρμόζει μνημονιακές ρυθμίσεις γιατί ο λαός δεν θέλει μνημόνια και με αυτό έχουν πρόβλημα και οι Ευρωπαίοι και οι Έλληνες πολιτικοί -με ποιον τρόπο δηλαδή μπορούν να περάσουν αυτά τα οποία θέλουν. Όποιος πάει να τα περάσει έχει τεράστιο κόστος είτε λέγεται ΠΑΣΟΚ που είχε 44% κι έφτασε 4% είτε λέγεται ΝΔ που κι αυτή πήγαινε να περάσει (είδατε που είναι ο Σαμαράς σήμερα και σε τι κατάσταση βρίσκεται η ΝΔ) κι ο ΣΥΡΙΖΑ πήγε να τα περάσει κι είδατε σε τι αποσάρθρωση μπήκε. Μιλάμε για οικουμενικές κυβερνήσεις και κυβερνήσεις συνεργασίας.

Όλος ο πολιτικός κόσμος το βράδυ της διαπραγμάτευσης γυρολογούσε στην Ευρώπη γιατί καταλάβαινε πως τρίζει αυτό το πράγμα το οποίο υπάρχει είτε σαν κυβέρνηση και πήγαν όλοι να πάρουν άμεσα εντολές για το τι στάση να κρατήσουν. Εκτιμώ ότι δεν είναι σταθερές οι οικουμενικές λύσεις.

 

Ο κύκλος που κλείνει

Γίνανε κινήσεις τα τελευταία χρόνια, όπου φαινόταν ένας κοινωνικός ριζοσπαστισμός να πρωταγωνιστεί. Κι αυτή ήταν η δύναμη. Πως έγινε το 4% του ΣΥΡΙΖΑ 37%; Δεν έγινε γιατί το κόμμα αυτό έπεισε για το πρόγραμμα του κ.λπ. Έγινε γιατί ο λαϊκός ριζοσπαστισμός ανάθεσε στο ΣΥΡΙΖΑ να τον εκπροσωπήσει και του έδωσε μεγάλη δύναμη σε σύντομο χρονικό διάστημα. Κανείς δεν περίμενε ένα κόμμα της αριστεράς να κάνει κυβέρνηση πριν από 5 χρόνια. Ούτε καν οι αριστεροί. Κι όμως έγινε. Έτσι και τώρα αυτή την στιγμή κλείνει αυτός ο κύκλος και κλέινει με βασικό στοιχείο τον αποπροσανατολισμό του κόσμου. Δηλαδή ο κόσμος έζησε τόσα πράγματα και τέτοια σοκ αυτούς τους 7 μήνες κι ιδιαίτερα αυτό το καλοκαίρι που δεν έχει συνέλθει και δεν ξέρει τι να κάνει και πώς να συμπεριφερθεί. 25% των εκλογέων δεν ξέρουν τι να ψηφίσουν και με ποιο κριτήριο να ψηφίσουν και γιατί. Τέτοια σύγχυση υπάρχει μέσα στην κοινωνία.

 

Αναγκαία συμπεράσματα και νέα εγχειρήματα

Έκλεισε ένας κύκλος και έκλεισε όχι υπέρ αυτού του λαϊκού ριζοσπαστισμού. Έκλεισε με όρους πολύ άσχημους. Όταν κλείνει ένας κύκλος πρέπει να βγουν κάποια συμπεράσματα. Πρέπει να γίνει ένας αναστοχασμός. Πρέπει κανείς να σκεφτεί τι έλειψε και τι λείπει. Και για να ανοίξει ένας άλλος κύκλος χρειάζονται προαπαιτούμενα. Σε αυτά τα προαπαιτούμενα δεν είναι δημιουργώ ένα κόμμα και συνεχίζω. Δεν πάω στο επόμενο επεισόδιο. Δεν είμαστε ένα σήριαλ και έχει διάφορα επεισόδια. Όσο αφορά τις διαδικασίες τις υποκειμενικές της αναστήλωσης του λαϊκού παράγοντα, είναι πολύ πιο σύνθετο πράγμα. Επομένως, δεν συμφωνώ με την δημιουργία νέων κομμάτων χωρίς να έχουν γίνει απαραίτητες διεργασίες. Και χωρίς να έχουν γίνει ανοιχτά καλέσματα. Χωρίς να έχουν εμπλακεί άνθρωποι οι οποίοι πραγματικά τους αναφέρουμε και τους έχουμε σαν επίκεντρο όλων των δραστηριοτήτων μας. Δεν πιστεύω ότι αυτή την στιγμή στην ελληνική κοινωνία χρειάζεται άλλο ένα κόμμα της Αριστεράς. Υπάρχει το ΚΚΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ που μεταλλάσσεται σε κάτι άλλο, υπάρχει η ΛΑΕ, υπάρχει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ… Πιστεύω ότι πρέπει να υπάρχουν εγχειρήματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ στην αρχή, μια δεκαετία που υπάρχει ήταν ένα μεγάλο εγχείρημα που είχε χωρητικότητα, χωρούσε πολλές απόψεις. Αυτή τη στιγμή η ΛΑΕ έτσι όπως δημιουργήθηκε έχει μια άποψη, την άποψη της αριστερής πλατφόρμας, συσπειρώνει κάποιες μικρές οργανώσεις της Αριστεράς, κάποιες σκόρπιες δυνάμεις, αλλά δεν μπορεί να αγκαλιάσει όλη εκείνη την γκάμα των ανθρώπων και των καταστάσεων που υπήρχαν ανάμεσα στο Μαξίμου και τον Τσίπρα και στην Αριστερή Πλατφόρμα. Είναι απλά μια εκλογική προσπάθεια και καταγραφή και να δούμε πως θα συνεχίσει. Από αυτή την άποψη είμαι υπέρ της ενότητας και των ανοιχτών εγχειρημάτων των ενδιαφερόντων εγχειρημάτων, είμαι λίγο συγκρατημένος γιατί δεν πιστεύω ότι χτίζονται με αυτό τον τρόπο τα εγχειρήματα.

 

Λαϊκός παράγοντας και εκλογές

Πιστεύω ότι ο λαϊκός παράγοντας δεν μπορεί να εκφραστεί σε αυτές τις εκλογές. Το 2012 ο λαϊκός παράγοντας, ανεβάζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ στο 27%, γκρέμισε τον δικομματισμό. Τον Γενάρη αυτού του χρόνου που ζούμε –για να δείτε ότι είναι πάρα πολύ πυκνός ο χρόνος, ο Γενάρης μοιάζει σαν να ήταν πάρα πολύ παλιά- ο λαϊκός παράγοντας ανέδειξε μια αριστερή κυβέρνηση για να πήγαινε την χώρα σε μια διαφορετική πορεία. Στο δημοψήφισμα (που όλοι νόμιζαν ότι θα λήξει υπέρ του «ναι» ή λίγο πάνω το «όχι»), με το 62% πάλι ο λαϊκός παράγοντας έδωσε μια αποφασιστική απάντηση. Σήμερα κατά την άποψη μου, αυτές είναι εκλογές νομιμοποίησης του 3^ου μνημονίου. Τις αποφάσισαν γρήγορα , τις ενέκρινε και η Μέρκελ που δεν θέλει να ακούει για εκλογές, τις υλοποιούν με fast track διαδικασίες, ένας κόσμος είναι σε πλήρη σύγχυση και λέει δεν χρειαζόντουσαν αυτές οι εκλογές αλλά και δεν ξέρει τι να ψηφίσει με όλα αυτά τα πράγματα που έχουν γίνει. Ο λαϊκός παράγοντας δεν θα μπορέσει να εκφραστεί ή να καθορίσει κάτι μέσα από αυτή την εκλογική διαδικασία. Πιστεύω ότι πρέπει να υπάρχει μια ψήφος τιμωρίας όσων μας οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση. Πρέπει να υπάρχει μια ψήφος που να υποδηλώνει ότι αυτό το πολιτικό σύστημα είναι ξένο. Αποξενώνεται από την κοινωνία και στρέφεται ενάντια στην κοινωνία.

 

Πώς εξηγείται η μεταστροφή του ΣΥΡΙΖΑ;

Οι τάσεις κεντροαριστεροποίησης υπήρχαν στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Όταν βρέθηκε στην κυβέρνηση, αυτές δυνάμωσαν πάρα πολύ. Αυτονομήθηκε το περιβάλλον του Μαξίμου. Του μπήκαν πολλά και σκληρά διλήμματα που έπρεπε να απαντήσει γιατί κυβερνούσε. Δεν ήταν έτοιμο να σηκώσει καν την διακυβέρνηση, τελείως ερασιτεχνικά και πρόχειρα το προχώρησε αυτό το πράγμα, και βρέθηκε αιχμαλωτισμένος στις ίδιες τις αντιφάσεις του. Την κρίσιμη στιγμή, δεν μπορούσε να δώσει μάχες και παραδόθηκε. Όλο αυτό ήταν που ξεκίνησε την μεταστροφή την μεγάλη.

Tagged : Ραδιόφωνο / Ρούντι Ρινάλντι / Συνέντευξη

Συνέντευξη στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Ιωαννίνων, στην εκπομπή του Γιώργου Γκόντζου «Ό,τι πεις εσύ».

Ακούστε την συνέντευξη εδώ:

http://clyp.it/fc5ryf22

Διαβάστε τα σημεία της συνέντευξης :

-Έχει υπάρξει μια τεράστια πολιτική στροφή της ηγετικής ομάδας  του ΣΥΡΙΖΑ και εφαρμόζει μια πολιτική που είναι τελείως διαφορετική από αυτά τα οποία είχαμε συνδηλώσει κι είχαμε υπηρετήσει όλη την προηγούμενη περίοδο. Αλλά θέλω να πω, πως μέσα σε αυτή την κατάσταση υπάρχει και μια ενορχήστρωση που θέλει να δημιουργήσει την εντύπωση ότι κεντρικό πρόβλημα της πολιτικής σκηνής είναι η εσωτερική κατάσταση του ΣΥΡΙΖΑ και με αυτό να δρομολογηθούν εξελίξεις για την παραπέρα εμπέδωση των μνημονίων. Για να γίνω πιο σαφής νομίζω ότι κεντρικό πράγμα είναι η αποτυχία, η χρεωκοπία όλων των πολιτικών των μνημονίων μέχρι τώρα και η ακολουθούμενη πολιτική από το Μαξίμου και από την κυβέρνηση Τσίπρα να προσχωρήσει στο μπλόκ των μνημονιακών δυνάμεων ότι τάχα έτσι “θα σώσω την χώρα” κι αντί να συζητάμε για αυτό το κεντρικό ζήτημα συζητάμε για το τι συμβαίνει στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδιαρθρώνεται και η αποδιάρθρωση γίνεται γιατί ακολουθείται μια άλλη πολιτική που φέρνει ένα τεράστιο σοκ ακόμα και στα δυο εκατομμύρια που τον ψήφισαν.

-Ποιος φανταζόνταν πριν από δυο μήνες ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα ψήφιζε στην βουλή μαζί με ΝΔ και Πασόκ  όλα τα μνημόνια που υποβάλλουν η τρόικα , η τερατρόικα. Άντε να περιμέναν να γίνει μια συνεργασία με το Ποτάμι. Να κάνει κάποια ανοίγματα όπως με τον Πανούση , στον Κουβέλη, στον Θεοδωράκη , ως εκεί. Αλλά η πραγματικότητα είναι άλλη. Ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ κατέρρευσε γιατί η πολιτική του άλλαξε τελείως.

-Αντί να συζητάμε την μετάλλαξη του Σύριζα και την μεγάλη κατάρρευση του ίδιου του πολιτικού μορφώματος που λέγεται Σύριζα , συζητάμε τις εσωκομματικές διενέξεις  ή το πώς θα συμπεριφερθεί η μια πτέρυγα και πώς η άλλη και το αναγάγουμε σε μείζον πρόβλημα της χώρας.

-Η τάση κεντροαριστεροποίησης του Σύριζα συνυπήρχε με τις τάσεις ριζοσπαστισμού και προσπαθειών να υπάρξει και να ανοιχτεί ένας διαφορετικός δρόμος.

-Υπάρχει και αποτυχία της ίδιας της πολιτικής που είχε χαράξει το επιτελείο του Σύριζα από τις ευρωεκλογές και ύστερα κι αντί αυτό να συζητηθεί και να ειπωθεί πάμε παραπέρα και λέμε να πετάξουμε έξω κι όσους διαφωνούν. Κι αυτό είναι μια από τις προυποθέσεις και τα προαπαιτούμενα που έχει βάλει η Τρόικα κι όλα τα media εδώ στην Ελλάδα, δηλαδή οι κατεστημένοι όμιλοι, που ζητάνε εδώ και έξι, εφτά μήνες  να ξεκαθαρίσει η  κατάσταση στο κόμμα. Το βράδυ της 12^ης Ιουλίου ανακηρύχθηκε εθνικός ηγέτης γιατί παραμέρισε τάχα τα κομματικά του ζητήματα, δηλαδή άλλαξε όσο αφορά στις κατευθύνσεις και υπέγραψε ό,τι του έδωσαν οι δανειστές.

– Η Ευρωπαική Ένωση δεν είναι ένας φίλος κι ένας εταίρος της χώρας μας. Είναι ένας οργανισμός που μεθοδεύει τις νεοφιλελεύθερες  πολιτικές και την γερμανική Ευρώπη και την επιβάλλει αυτή την πολιτική με τελεσίγραφα και με διαλύσεις ακόμα και χωρών. Κι αυτό δεν μπορούσε μια ηγεσία να μην το έχει καθαρό. Δεν μπορούσε να λέει ότι καθαρογράφεται κι έρχεται η συμφωνία, θα είναι μια καλή συμφωνία, θα είναι μέρα μεσημέρι κτλ. Και τώρα είναι αναγκασμένοι και οι ίδιοι να μιλάνε για μια ταπεινωτική ήττα και μια επαχθή συμφωνία. Όλο αυτό το δυναμικό το οποίο αντιστρατεύεται αυτή την πολιτική μπορεί να μην αντιλαμβάνεται με τον ίδιο τρόπο όλο αυτό που έχει συμβεί. Κι αυτό είναι φυσιολογικό.

-Το ΝΑΙ ή ΟΧΙ στο μνημόνιο δεν φτάνει. Το ζήτημα είναι αν υπάρχει μια εναλλακτική πολιτική να σώσει την χώρα από την εθνική και κοινωνική καταστροφή που μας οδηγούν αυτή την στιγμή διάφορες δυνάμεις και τα μνημόνια που επιβάλλονται.

-Τα εθνικά ζητήματα, οι απειλές που έχει η χώρα από γείτονες από τάχα φιλικές δυνάμεις δεν γίνεται αντιληπτό. Δεν γίνεται αντιληπτό πως κάποιοι βλέπουν  την χώρα μας σαν μια ζώνη είτε παρκαρίσματος τεράστιων μεταναστευτικών ροών,  είτε διάλυσης και  διαμελισμού της χώρας γιατί αυτό συμφέρει κάποιες μονοπωλιακές ενώσεις της Ευρώπης..

-Προσωπικά δεν δίνω καμία ψήφο εμπιστοσύνης σε αυτή την κυβέρνηση που άλλαξε τόσο ριζικά όλη την πολιτική της χωρίς να συζητήσει καθόλου μέσα στο κόμμα, μέσα στην κοινωνία κτλ αυτές τις αλλαγές.

-Για το τι γίνεται μέσα στο Μαξίμου είναι κάτι στο οποίο πρέπει να χυθεί άπλετο φως. Διότι το τι γίνεται και τι αποφασίζεται κι από ποιους αποφασίζεται (μια πολύ μικρή ομάδα ) δεν μπορεί να κρατάει καθηλωμένη μια ολόκληρη χώρα κι ένα ολόκληρο έθνος.

Tagged : Αύγουστος 2015 / Δημοτικό Ραδιόφωνο Ιωαννίνων

Για την κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ και το πώς οδηγήθηκε σε αδιέξοδο η κυβερνητική πολιτική μίλησε ο Ρούντι Ρινάλντι στην ΕΡΤ-3 σε μια συνέντευξη στην οποία παρενέβη και ο δημοσιογράφος Τάσος Παππάς.

Δείτε εδώ το βίντεο:

Δείτε εδώ ορισμένα βασικά σημεία όσων δήλωσε ο Ρ. Ρινάλντι:

– Πρωτοφανείς οι διαδικασίες όπως η πρόσφατη Κ.Ε., όπου αντί για πολιτική συζήτηση και απόφαση, το θέμα ήταν αν θα κάνουμε διαρκές ή έκτακτο συνέδριο, αφού η κυβέρνηση φέρει (αν φέρει) μια συμφωνία. Μεγάλη υποβάθμιση και κατάργηση του κόμματος.

– Οι ευθύνες που παίρνει η κυβέρνηση και που είναι σαφώς έξω από το προγραμματικό πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ, οδήγησαν εμένα και άλλα μέλη της Κ.Ε. να μην θέλουμε να είμαστε στα όργανα ενός πολιτικού οργανισμού που μεταλλάσσεται με βίαιο τρόπο.

– Στα δύσκολα κανείς παίρνει καθαρή στάση. Για άλλο πράγμα μας εμπιστεύτηκε ο λαός και άλλο εφαρμόζουμε.

– Η συμφωνία οδηγεί σε ακόμα μεγαλύτερη εθνική και κοινωνική καταστροφή. Το σχέδιο Σόιμπλε για Grexit δεν έχει αποφευχθεί.

– Στήθηκε από τον Δεκέμβριο μια παγίδευση που δεν την πήρε υπόψη το επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο πίστευε ότι μια συμφωνία θα έρθει με εύκολο τρόπο.

– Την εποχή του προγράμματος της Θεσσαλονίκης, είχα υπογράψει μια δήλωση για το πρόγραμμα που έχουμε ανάγκη. Τότε απειλήθηκα μέχρι και με παραίτηση από την πολιτική Γραμματεία. Έπρεπε να ακολουθηθεί ένας διαφορετικός δρόμος από την “υποσχεσιολογία”.

– (Για τη χρηματοδότηση από Ρωσία, Κίνα). Με σοβαρό τρόπο θα έπρεπε κανείς να αξιοποιήσει τη γεωπολιτική διάσταση και όχι σαν ένα “διαπραγματευτικό χαρτί στο τραπέζι”.

– Η τελευταία φορά που μίλησα εκτενώς με τον Αλέξη Τσίπρα ήταν τον Οκτώβριο του 2014, οπότε και του εξέθεσα τις διαφωνίες μου για την ακολουθούμενη πολιτική.

– Η συμβολή του Αλ. Τσίπρα ήταν καθοριστική για να αποκτήσει η Αριστερά και ο ΣΥΡΙΖΑ ακροατήρια μέσα στο λαό. Αυτή τη στιγμή έχει πέσει σε σοβαρά λάθη και είναι εγκλωβισμένος. Δεν στηρίζω την πολιτική του.

– Το κόμμα-ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίστηκε σαν “βαρίδι” από τις ηγεσίες και εγκαταλείφθηκε.

– Τα δύο χρόνια προετοιμασίας για τη διακυβέρνηση ήταν χρόνια προσαρμογής και υπήρξε απίστευτη προχειρότητα στη διακυβέρνηση το επόμενο εξάμηνο. Όλα επενδύθηκαν σε μια διαπραγμάτευση που στηρίχθηκε σε μια ψευδαίσθηση.

– Ο κ. Παπαδημούλης με το twitter και τα τιτιβίσματά του προκαλεί και θα έλεγα να μην παίζει το ρόλο λαγού κάθε φορά δεξιών τάσεων και καταστάσεων.

– Χρειάζεται επαναπροσδιορισμός του μαζικού λαϊκού κινήματος, ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκόβει από αυτή την ανάγκη.

– Έχω μεγάλες αμφιβολίες αν θα πραγματοποιηθεί ποτέ αυτό το συνέδριο. Έχω βάσιμους λόγους να πιστεύω ότι αν γίνει, θα είναι με όρους πολύ δύσκολους για όποιον θέλει να συμμετάσχει.

– Έχω τη γνώμη ότι το “brand name” του ΣΥΡΙΖΑ θα παραμείνει στο Μαξίμου…

– Μας ωθούν σε ένα μείγμα Μνημονίου και Grexit. Δεν είναι απλά τα πράγματα και δεν τελειώνουν στο θέμα του νομίσματος, χρειάζεται μια πιο σύνθετη πολιτική διεξόδου.

Tagged : Διαπραγμάτευση / Ιούλιος 2015 / παραίτηση / Ρούντι Ρινάλντι

Ο Ρούντι Ρινάλντι μιλά στον ραδιοφωνικό σταθμό Παραπολιτικά 90,1 FM για τα ζητήματα της πολιτικής επικαιρότητας και την κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ, την Παρασκευή 31 Ιουλίου, μια μέρα μετά την παραίτησή του από την Κ.Ε. του κόμματος.

 

Ακούστε εδώ ολόκληρη τη συνέντευξη:

 

Διαβάστε τα σημεία της συνέντευξης:

• Οδεύουμε γρήγορα σε μια εθνική και κοινωνική καταστροφή. Οι ευθύνες για τις αποφάσεις που έχουν παρθεί είναι πάρα πολύ μεγάλες. Δεν είναι ακριβώς ένας τόνος «καταγγελίας της κυβέρνησης», είναι μια πράξη, η παραίτηση η δική μου και των άλλων μελών της Κ.Ε., που δείχνει ότι δεν μπορούμε να ακολουθούμε την εφαρμογή μιας πολιτικής η οποία δεν συνάδει και δεν εκφράζει το πρόγραμμα και όλη στην στράτευση στην οποία είχαμε οδηγηθεί μέσα από κινήματα και προσπάθειες ώστε να χαραχθεί μια διαφορετική μέρα και να έρθει διέξοδος στη χώρα. Δεν είναι θέμα καλών ή κακών προθέσεων κάποιων ανθρώπων ή μιας ηγετικής ομάδας, είναι θέμα ευθυνών που φέρουν με τις αποφάσεις τους.

 

• Έχει τεράστιες ευθύνες το Μαξίμου και βεβαίως κι ο Αλέξης Τσίπρας που οδηγήθηκε μέσα από μια στρατηγική που απέτυχε τελείως και οδήγησε σε έναν εγκλωβισμό από τον οποίο κι ο ίδιος, ακόμα κι αν ήθελε αυτή την στιγμή, είναι εξαιρετικά δύσκολο να βγει. Κρατιέται αυτή τη στιγμή στη διακυβέρνηση με τα σωληνάκια που προσφέρουν Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι στη Βουλή, έχοντας έρθει σε διάσταση με τον ίδιο τον οργανισμό, τον οποίο όλοι μαζί χτίσαμε. Κι αυτό είναι κάτι το οποίο θα βιωθεί και με δραματικούς τόνους για όλους -και προσωπικούς και πολιτικούς.

 

• Όλη η στρατηγική αυτής της διαπραγμάτευσης στηρίχθηκε σε λάθος εκτιμήσεις, στηρίχθηκε σε μια αυταπάτη και μια ψευδαίσθηση ότι θα είναι εύκολη μια συμφωνία με τους δανειστές και την Τρόικα. Ήταν λαθεμένες όλες αυτές οι εκτιμήσεις και θέλοντας να φέρει οπωσδήποτε μια συμφωνία, έπεφτε ολοένα και περισσότερο στην παγίδευση που είχαν στήσει. Ένας πολιτικός με πείρα θα μπορούσε να διαγνώσει αυτή την παγίδευση και να κάνει προσπάθειες να μην πέσει ολοκληρωτικά μέσα στην παγίδα. Στο τέλος, δεν είχε πολλές επιλογές να κάνει μπροστά στα διλλήματα εκτός από το να πάρει το αεροπλάνο και να έρθει, κάτι που του το έλεγαν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι εκείνο το βράδυ, ένα εφιαλτικό βράδυ όχι μόνο για τον ίδιο, αλλά για ολόκληρη την χώρα, για τον ίδιο τον λαό μας. Να γύρναγε πίσω και να έδινε μια διαφορετική διέξοδο. Απ ό,τι φαίνεται, δεν είχε αυτές τις δυνατότητες και φτάσαμε σε αυτή την ταπεινωτική συμφωνία που θα την ζήσουμε με πολύ ζοφερές καταστάσεις.

 

• Δεν δίνω προσωπικό τόνο παρόλο που οι μεγαλύτερες ευθύνες πάνε και προς τον πρωθυπουργό. Θεωρώ ότι το κυβερνητικό σχήμα χαρακτηριζόταν όχι μόνο από απειρία αλλά και από μια προχειρότητα απίστευτης μορφής. Εξαντλήθηκε σε μια διαπραγμάτευση, που κι αυτή έγινε σε λάθος κατεύθυνση, κι έτσι το αποτέλεσμα ήταν πολύ λάθος για ολόκληρη την υπόθεση της χώρας και του λαού. Εξαιρετική προχειρότητα και έλλειψη εναλλακτικών σχεδίων, προτάσεων, προγραμμάτων και ουσιαστικής διακυβέρνησης.

 

• Αν παρακολουθήσετε την εσωτερική ζωή του κόμματος, τις Κεντρικές Επιτροπές ιδιαίτερα, αλλά και τις συνεδριάσεις της Π.Γ., θα δείτε ότι συνεχώς υπήρξαν δηλώσεις κι ορισμένες προειδοποιήσεις. Αυτό δεν αίρει μια ευθύνη που έχουμε κι εμείς, κι εγώ προσωπικά, αν κάναμε ότι μπορούσαμε για να μην πάνε έτσι τα πράγματα. Αλλά θέλω να καταλάβετε ότι όλο αυτό τον καιρό το κόμμα υπολειτούργησε, υποβαθμίστηκε και έφτασε σε απαράδεκτες διαδικασίες, όπως η χθεσινή Κ.Ε. Δεν είχε συζητήσει τίποτα από τον Μάη. Η Κεντρική Επιτροπή δεν συνερχόταν ή όποτε συνερχόταν ήταν μετά από τετελεσμένα μιας πιο μικρής ομάδας που ήταν το Μαξίμου ή η κυβέρνηση σε γενικές γραμμές. Επομένως δεν μπορούν να ζητηθούν πολλές ευθύνες στο ίδιο το κόμμα και την λειτουργία του. Το κόμμα υποκαταστάθηκε σε μεγάλο βαθμό από το Μαξίμου και την κυβέρνηση.

 

• Το ότι υπογράφουμε μνημόνια ή φέρνουμε εμείς μνημόνια κι αναλαμβάνουμε δεσμεύσεις σε μνημόνια σαν κόμμα και σαν κυβέρνηση δεν έχει σχέση με τα προγράμματα και τις θέσεις μας. Επαναλαμβάνεται η ιστορία με άλλο πρόγραμμα να ψηφίζεται κανείς, άλλες υποσχέσεις να έχει δώσει και τελικά να εφαρμόζει τελείως διαφορετικά πράγματα από αυτά που υποσχέθηκε. Νομίζω ότι αυτό που είχε πει ο πρωθυπουργός («θα πρωτοτυπήσω εφαρμόζοντας το πρόγραμμα μου»), στο τέλος φαίνεται πως δεν συνέβη, αντίθετα ακολουθήθηκε η πεπατημένη, δηλαδή συνθηκολόγηση και συμβιβασμός.

 

• Πιστεύω ότι πάμε σε μια εθνική και κοινωνική καταστροφή και πρέπει να υπάρξει μια κατεύθυνση να περισωθεί ό,τι μπορεί, ώστε να συνεχίσει η Ελλάδα να υπάρχει ως χώρα κι όχι σαν χώρος, σαν οικόπεδο που το καταπατούν οι πάντες και μια κοινωνία που να είναι όρθια κι όχι γονατισμένη και διαλυμένη. Τα μνημόνια που έρχονται και η πολιτική του Σόιμπλε αποσκοπούν στο να διαλύσουν ακόμα περισσότερο την χώρα και την κοινωνία. Πρέπει να αντισταθούμε και να εφεύρουμε τρόπους, μορφές, πολιτικές, κυβερνήσεις κτλ που να μπορούν να σταθούν στο ύψος αυτού του καθήκοντος.

 

• Δεν πιστεύω στις εύκολες λύσεις. Μετά από ένα ενδιαφέρον εγχείρημα που ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ που τώρα μεταλλάσσεται, δεν προκύπτει αμέσως ένα άλλο ενδιαφέρον εγχείρημα. Παρ’ όλα αυτά, είναι επιτακτική η ανάγκη να απαντηθούν κάποια θέματα γιατί η καταστροφή είναι πολύ γρήγορη και οι χρόνοι πολύ συμπυκνωμένοι, οπότε πρέπει να γίνουν προσπάθειες. Δεν με χαρακτηρίζουν οι προτάσεις ευκολίας, δηλαδή εγώ δεν επικεντρώνω μια εναλλακτική στο νόμισμα για παράδειγμα, αλλά θέλει μια πιο σύνθετη πρόταση που να παίρνει υπόψη και την ευρωπαϊκή διάσταση και τις ανάγκες της παραγωγικής ανασυγκρότησης στο εσωτερικό, όπως και της δημοκρατίας. Πιστεύω ότι είναι αναγκαίο να γίνουν διεργασίες που να επανακαθορίζουν το λαϊκό κίνημα και να γεννηθούν νέες μορφές συσπείρωσης του κόσμου. Σκεφτείτε ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα κόμμα του 4% κι έφτασε να είναι κυβέρνηση. Ο Γ. Παπανδρέου είχε 44% και σήμερα δεν ξέρει κανείς που βρίσκεται κι αν έχει κόμμα και τι κάνει.

 

• Κανείς δεν ξέρει αν θα γίνει το συνέδριο που αποφάσισε χθες η Κ.Ε. και με ποια σύνθεση. Ο Γ. Δραγασάκης μίλησε για «επανίδρυση», ενώ έχει σοβαρότατες ευθύνες για όλη την υποβάθμιση του ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχουν σχεδιασμοί να φτιαχτεί ένα τελείως νέο κόμμα που θα είναι πιο κοντά στα πρότυπα του παλαιού ΠΑΣΟΚ που γνωρίσαμε παρά σε ένα κόμμα της Αριστεράς. Από αυτή την άποψη θα μείνει ορφανός ένας κόσμος μέσα και γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος αναγκαστικά θα δημιουργήσει δικές του συσπειρώσεις και διεργασίες.

 

• Νομίζω ότι το κόμμα αυτό όπως το γνωρίσαμε, έχει πάψει να υπάρχει, δηλαδή ήδη έχει μπει σε μια διαφορετική κατάσταση, εγώ μιλάω και για μια μετάλλαξη του ίδιου του κόμματος, υπάρχει πολύς κόσμος που δεν συμφωνεί με αυτά που γίνονται αλλά και δεν μπορεί να εκφραστεί ή είναι και σε μια κατάσταση σοκ, σαστιμάρας, πίκρας, απογοήτευσης, θυμού, οργής και ψάχνει να βρει αν υπάρχει μια εναλλακτική. Αν συνεχίσουν οι 30-35 βουλευτές να λένε όχι, θα βρεθούν εκτός συριζικού περιβάλλοντος και θα τεθεί το θέμα με ποιο διαφορετικό τρόπο συνεχίζει κανείς παρακάτω. Το τι θα έχουμε από  1^η Σεπτέμβρη, από την άποψη αυτή, πρέπει να περιμένουμε και να το δούμε. Δεν μπορώ να πω μεγάλα λόγια.

 

• Πιστεύω ότι τον ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να το αντιμετωπίζει κανείς σαν ένα κανονικό κόμμα. Ήταν ένα κόμμα ιδιότυπο που συνυπήρχε ένας ριζοσπαστισμός και υπήρχε και το άρωμα των κινημάτων. Αυτός ο κόσμος δεν μπορεί να μπει σε έναν οργανισμό-ΣΥΡΙΖΑ που θα υπηρετεί μνημόνια. Δεν χωράει. Κι έτσι θα δημιουργηθούν πολλοί κύκλοι επάλληλοι διεργασιών, συζητήσεων, κοινού βηματισμού, πρωτοβουλιών κι έχω την γνώμη ότι από αρχές Σεπτέμβρη θα ξεκινήσουν αυτές οι διεργασίες και θα επιδράσουν αρκετά και σε θέματα όπως το αν θα γίνει και πότε κάποιο συνέδριο ή τι αποφάσεις θα έχουν παρθεί, τι μνημόνιο θα έχει ψηφιστεί, τι κοινοβουλευτική ομάδα θα υπάρχει, πώς θα είναι το κόμμα κι αν θα υπάρχει το κόμμα με την μορφή που το ξέραμε.

 

• Πιστεύω ότι υπάρχει απόλυτη ρευστοποίηση όλου του πολιτικού σκηνικού, των πολιτικών κομμάτων και των πολιτικών ηγεσιών αυτή την στιγμή στη χώρα. Αυτή η ρευστοποίηση είναι κεντρικό χαρακτηριστικό. Όποιος κυβερνά δεν μπορεί να σταθεροποιηθεί αλλά και δεν μπορεί όλος ο πολιτικός κόσμος να σταθεροποιηθεί χωρίς ο ένας να βοηθάει τον άλλο κι όλα τα κόμματα είναι ξανά σε αναζήτηση μιας δικής τους ταυτότητας. Η Ν.Δ. δεν έχει ακόμα ηγεσία, είναι με μια προσωρινή ηγεσία, ο ΣΥΡΙΖΑ περνάει μια βαθύτατη κρίση και μετάλλαξη, ο χώρος του ΠΑΣΟΚ δεν υφίσταται, το Ποτάμι είναι και αυτό ένα ιδιότυπο πράγμα που κι αυτό δεν ξέρουμε πώς θα προχωρήσει. Όλοι μαζί θέλουν να σώσουν τάχα την Ελλάδα από μια καταστροφή, δεν μπορούν όμως να την σώσουν από ότι φαίνεται αυτά τα κόμματα. Θα δημιουργηθούν νέα πράγματα τα οποία δεν μπορώ να τα φανταστώ ή να τα περιγράψω αυτή την στιγμή. Η ρευστοποίηση όμως είναι κεντρικό στοιχείο.

 

• Δεν το ξέρει κανείς το μέλλον, δεν το ξέρουν όλα τα επιτελεία των κομμάτων και μπορεί να μην το ξέρουν ακόμα και οι ευρωπαϊκές δυνάμεις που παίζουν καθοριστικό ρόλο πώς ακριβώς θα πάει το πράγμα. Δηλαδή η στρατηγική Σόιμπλε είναι διαφορετική από την στρατηγική του Ολάντ, το ΔΝΤ δεν έχει δείξει τι ακριβώς θέλει και πώς θα πάνε τα πράγματα, θα καθοριστούν από μια σειρά παράγοντες που δεν έχουν σχέση με το πρόγραμμα του α’ ή του β’ κόμματος που υπάρχει εδώ.

 

• Αυτή τη στιγμή κυβερνά στην ουσία η Τρόικα και οι συμφωνίες που γίνονται. Ήρθαν σήμερα στο Χίλτον, από ό,τι είδα, κουστωδίες να μπαινοβγαίνουν και να συζητούν. Υπαγορεύουν όρους, οι όροι πρέπει να τηρηθούν και πρέπει να υπάρχει ένα πολιτικό προσωπικό που να τους υπηρετεί. Εγώ θεωρώ ντροπιαστικό η αριστερά να προωθεί αυτές τις μνημονιακές ρυθμίσεις ή να είναι κομμάτι και συνένοχη με έναν υπόλοιπο πολιτικό κόσμο που έκανε αυτές τις κινήσεις. Από αυτή τη άποψη παραιτήθηκα από την Π.Γ του ΣΥΡΙΖΑ και από την Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ γιατί θέλω να διαχωρίσω την θέση μου. Δεν μπορεί να γίνεται καταστροφή της χώρας κι εμείς να σφυρίζουμε αδιάφορα σαν να λέμε ότι απλά λέγαμε την διαφωνία μας και δεν κάναμε τίποτα. Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να παραιτηθώ και να δείξω ότι υπάρχει και μια διαφορετική προσωπική στάση απέναντι σε αυτά προβλήματα.

Tagged : Ιούλιος 2015 / Ρούντι Ρινάλντι

Συνεντεύξεις του Ρούντι Ρινάλντι την Τετάρτη 22 Ιουλίου στην ΕΡΑ, την ert-open και τον Παραπολιτικά fm. Για την παραίτησή του από την Π.Γ. του ΣΥΡΙΖΑ και τις πολιτικές εξελίξεις.

Ακούστε τις τρεις συνεντεύξεις και δείτε μερικά βασικά τους σημεία.

 

Συνέντευξη στο ραδιοσταθμό Παραπολιτικά  –  Ο ΣΥΡΙΖΑ εφαρμόζοντας μνημόνια, αυτοακυρώνεται και οδηγείται σε κρίση

– Το Μαξίμου λέει ότι δεν έχουμε εναλλακτικό σχέδιο. Εκείνοι έχουν εναλλακτικό σχέδιο εκτός από το να υπογράφουν τις εντολές της τρόικας;

– Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ενδιαφέρον εγχείρημα που πάλεψε ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό και στη συνέχεια ενάντια στα μνημόνια. Συνδέθηκε έτσι με το ριζοσπαστισμό της κοινωνίας. Τώρα εφαρμόζοντας μνημόνια, αυτοακυρώνεται και οδηγείται σε κρίση.

– Θα χρειαζόταν πιο αυτοκριτικό πνεύμα μετά την αποτυχία της στρατηγικής που δοκιμάστηκε, αντί να λέγεται πάλι ότι “σώζεται η Ελλάδα”.

– Δεν είναι δυνατόν η Αριστερά να περνά μέτρα που δεν μπορούσαν να περάσουν με καμιά μνημονιακή σύνθεση.

 

Συνέντευξη στην ΕΡΑ  –  Υπήρχαν τρομακτικές αυταπάτες για μια εύκολη συμφωνία

– Η παραίτησή μου είναι αποτέλεσμα μιας πορείας και κάποιων εκτιμήσεων που κατά καιρούς έχω διατυπώσει.

– Η Π.Γ. δεν λειτουργούσε πέρα από κάποιες ενημερώσεις που γίνονταν, υπήρχε αδιαφορία για όσα λέγονταν σε αυτό το όργανο.

– Μετά τις ευρωεκλογές είχα έντονη διαφωνία με την πολιτική του “προωθητικού συμβιβασμού” που ακολουθήθηκε. Αλλά και από το 2012 υπάρχει πορεία κατευνασμού και ποδηγέτησης του λαϊκού κινήματος και εμπέδωση της ανάθεσης.

– Υπήρχαν πολλές δυνατότητες για μια εναλλακτική πορεία, ακόμα και τώρα ισχυρίζομαι ότι η Ελλάδα μπορεί αλλιώς.

– Αντί για διακυβέρνηση, κάναμε μόνο “διαπραγμάτευση” και αυτό ήταν λάθος. Υπήρχαν τρομακτικές αυταπάτες για μια εύκολη συμφωνία με την Ευρώπη και την τρόικα.

– Η διακυβέρνηση και η διαπραγμάτευση έγιναν αποκλειστικά από το Μαξίμου, το κόμμα δεν συμμετείχε και ουσιαστικά ακυρώθηκε.

– Το πρόβλημα δεν εντοπίζεται στο θέμα του νομίσματος, υπάρχει καθολική κρίση και χρειάζεται καθολική και σύνθετη απάντηση.

– Το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ κλείνει τον κύκλο του μετατρεπόμενο σε μνημονιακό κόμμα. Θα φθαρεί και ίσως υπάρξει ως κεντροαριστερό – μνημονιακό μόρφωμα.

– Δεν είμαστε η Ένωση Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου να αποφασίζει ο αρχηγός για όλα.

– Το συνέδριο που έχει στο μυαλό του το Μαξίμου είναι ένα ελεγχόμενο συνέδριο για ένα κόμμα που θα πρωτοκολλεί αποφάσεις και θα λέει “Ναι”.

– Ο Αλ. Τσίπρας αιχμάλωτος της πολιτικής για “πάση θυσία συμφωνία”, έπεσε στην παγίδα των δανειστών. Πήγαμε χωρίς όπλα στη διαπραγμάτευση, αφού είχαμε εξαντλήσει όλα τα αποθέματα.

 

Συνέντευξη στην ert-open  –  Εναλλακτική είναι να λες “Όχι” στο μνημόνιο

– Μας τιμωρούν παραδειγματικά για να μας περιφέρουν στην Ευρώπη σαν παράδειγμα προς αποφυγήν.

– Δεν έγινε σε μια νύχτα η μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ, προετοιμάστηκε πολιτικά και ιδεολογικά με τη λογική του συμβιβασμού.

– Ο κόσμος έδειξε ότι είναι πολύ πιο μπροστά από τις πολιτικές ηγεσίες.

– Υπήρχαν εναλλακτικές, έπρεπε από το Φεβρουάριο να είχε κινηθεί αλλιώς η διαπραγμάτευση, φτάσαμε στο “παρά 5” και τώρα όποιος διαφωνεί κατηγορείται ότι δεν προτείνει εναλλακτική. Απαράδεκτος ο τρόπος αντιμετώπισης και τα non paper απέναντι σε όσους διαφωνούν.

– Οι βουλευτές που ψηφίζουν “Ναι” το κάνουν με βαριά καρδιά και κάτω από τεράστιο συνειδησιακό δίλημμα. Πρέπει να το ξεπεράσουν επιτελώντας το ρόλο τους και χωρίς να λογαριάζουν αν θα είναι στην επόμενη Βουλή.

– Σκανδαλώδης η υπόθεση Γεωργίου, είναι φανερό ότι δεν θα χτυπηθεί η διαφθορά και οι μεγάλοι όμιλοι.

– Εναλλακτική είναι να λες “Όχι” στο μνημόνιο, όσοι λένε “Ναι” δεν αφήνουν κανένα περιθώριο εναλλακτικής γιατί φέρνουν ένα τρίτο μνημόνιο που καταστρέφει τη χώρα.

– Ο κόσμος θα βρει το δρόμο του και θα αντιδράσει. Ποιος περίμενε τις πλατείες, την κατάρρευση του δικομματισμού, το 62% στο δημοψήφισμα. Είμαστε αντιστασιακός λαός και θα επιβιώσουμε, η χώρα θα βρει διέξοδο.

– Δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις. Ο κόσμος πρέπει να πάρει τη μοίρα του στα χέρια του μέσα από λαογέννητους θεσμούς. Η υπόθεση της αλλαγής της χώρας δεν είναι υπόθεση ενός ηγέτη, ενός κόμματος, ενός ποσοστού, χρειάζονται βαθιές αλλαγές.

Tagged : Ιούλιος 2015 / Συνέντευξη