Συνέντευξη στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Ιωαννίνων, στην εκπομπή του Γιώργου Γκόντζου «Ό,τι πεις εσύ».
Ακούστε την συνέντευξη εδώ:
Διαβάστε τα σημεία της συνέντευξης :
-Έχει υπάρξει μια τεράστια πολιτική στροφή της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ και εφαρμόζει μια πολιτική που είναι τελείως διαφορετική από αυτά τα οποία είχαμε συνδηλώσει κι είχαμε υπηρετήσει όλη την προηγούμενη περίοδο. Αλλά θέλω να πω, πως μέσα σε αυτή την κατάσταση υπάρχει και μια ενορχήστρωση που θέλει να δημιουργήσει την εντύπωση ότι κεντρικό πρόβλημα της πολιτικής σκηνής είναι η εσωτερική κατάσταση του ΣΥΡΙΖΑ και με αυτό να δρομολογηθούν εξελίξεις για την παραπέρα εμπέδωση των μνημονίων. Για να γίνω πιο σαφής νομίζω ότι κεντρικό πράγμα είναι η αποτυχία, η χρεωκοπία όλων των πολιτικών των μνημονίων μέχρι τώρα και η ακολουθούμενη πολιτική από το Μαξίμου και από την κυβέρνηση Τσίπρα να προσχωρήσει στο μπλόκ των μνημονιακών δυνάμεων ότι τάχα έτσι “θα σώσω την χώρα” κι αντί να συζητάμε για αυτό το κεντρικό ζήτημα συζητάμε για το τι συμβαίνει στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδιαρθρώνεται και η αποδιάρθρωση γίνεται γιατί ακολουθείται μια άλλη πολιτική που φέρνει ένα τεράστιο σοκ ακόμα και στα δυο εκατομμύρια που τον ψήφισαν.
-Ποιος φανταζόνταν πριν από δυο μήνες ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα ψήφιζε στην βουλή μαζί με ΝΔ και Πασόκ όλα τα μνημόνια που υποβάλλουν η τρόικα , η τερατρόικα. Άντε να περιμέναν να γίνει μια συνεργασία με το Ποτάμι. Να κάνει κάποια ανοίγματα όπως με τον Πανούση , στον Κουβέλη, στον Θεοδωράκη , ως εκεί. Αλλά η πραγματικότητα είναι άλλη. Ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ κατέρρευσε γιατί η πολιτική του άλλαξε τελείως.
-Αντί να συζητάμε την μετάλλαξη του Σύριζα και την μεγάλη κατάρρευση του ίδιου του πολιτικού μορφώματος που λέγεται Σύριζα , συζητάμε τις εσωκομματικές διενέξεις ή το πώς θα συμπεριφερθεί η μια πτέρυγα και πώς η άλλη και το αναγάγουμε σε μείζον πρόβλημα της χώρας.
-Η τάση κεντροαριστεροποίησης του Σύριζα συνυπήρχε με τις τάσεις ριζοσπαστισμού και προσπαθειών να υπάρξει και να ανοιχτεί ένας διαφορετικός δρόμος.
-Υπάρχει και αποτυχία της ίδιας της πολιτικής που είχε χαράξει το επιτελείο του Σύριζα από τις ευρωεκλογές και ύστερα κι αντί αυτό να συζητηθεί και να ειπωθεί πάμε παραπέρα και λέμε να πετάξουμε έξω κι όσους διαφωνούν. Κι αυτό είναι μια από τις προυποθέσεις και τα προαπαιτούμενα που έχει βάλει η Τρόικα κι όλα τα media εδώ στην Ελλάδα, δηλαδή οι κατεστημένοι όμιλοι, που ζητάνε εδώ και έξι, εφτά μήνες να ξεκαθαρίσει η κατάσταση στο κόμμα. Το βράδυ της 12ης Ιουλίου ανακηρύχθηκε εθνικός ηγέτης γιατί παραμέρισε τάχα τα κομματικά του ζητήματα, δηλαδή άλλαξε όσο αφορά στις κατευθύνσεις και υπέγραψε ό,τι του έδωσαν οι δανειστές.
– Η Ευρωπαική Ένωση δεν είναι ένας φίλος κι ένας εταίρος της χώρας μας. Είναι ένας οργανισμός που μεθοδεύει τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και την γερμανική Ευρώπη και την επιβάλλει αυτή την πολιτική με τελεσίγραφα και με διαλύσεις ακόμα και χωρών. Κι αυτό δεν μπορούσε μια ηγεσία να μην το έχει καθαρό. Δεν μπορούσε να λέει ότι καθαρογράφεται κι έρχεται η συμφωνία, θα είναι μια καλή συμφωνία, θα είναι μέρα μεσημέρι κτλ. Και τώρα είναι αναγκασμένοι και οι ίδιοι να μιλάνε για μια ταπεινωτική ήττα και μια επαχθή συμφωνία. Όλο αυτό το δυναμικό το οποίο αντιστρατεύεται αυτή την πολιτική μπορεί να μην αντιλαμβάνεται με τον ίδιο τρόπο όλο αυτό που έχει συμβεί. Κι αυτό είναι φυσιολογικό.
-Το ΝΑΙ ή ΟΧΙ στο μνημόνιο δεν φτάνει. Το ζήτημα είναι αν υπάρχει μια εναλλακτική πολιτική να σώσει την χώρα από την εθνική και κοινωνική καταστροφή που μας οδηγούν αυτή την στιγμή διάφορες δυνάμεις και τα μνημόνια που επιβάλλονται.
-Τα εθνικά ζητήματα, οι απειλές που έχει η χώρα από γείτονες από τάχα φιλικές δυνάμεις δεν γίνεται αντιληπτό. Δεν γίνεται αντιληπτό πως κάποιοι βλέπουν την χώρα μας σαν μια ζώνη είτε παρκαρίσματος τεράστιων μεταναστευτικών ροών, είτε διάλυσης και διαμελισμού της χώρας γιατί αυτό συμφέρει κάποιες μονοπωλιακές ενώσεις της Ευρώπης..
-Προσωπικά δεν δίνω καμία ψήφο εμπιστοσύνης σε αυτή την κυβέρνηση που άλλαξε τόσο ριζικά όλη την πολιτική της χωρίς να συζητήσει καθόλου μέσα στο κόμμα, μέσα στην κοινωνία κτλ αυτές τις αλλαγές.
-Για το τι γίνεται μέσα στο Μαξίμου είναι κάτι στο οποίο πρέπει να χυθεί άπλετο φως. Διότι το τι γίνεται και τι αποφασίζεται κι από ποιους αποφασίζεται (μια πολύ μικρή ομάδα ) δεν μπορεί να κρατάει καθηλωμένη μια ολόκληρη χώρα κι ένα ολόκληρο έθνος.